Powrót z Internetu do życia

ucząca obecność

Współcześni rodzice uczą dzieci życia w realnym świecie oraz korzystania ze świata wirtualnego. To, co spotyka najmłodszych w sieci, powinno bowiem służyć ich rozwojowi i odnosić się do tego, co rzeczywiste. Dziś Internet jest świetnym narzędziem do poszukiwania informacji oraz komunikowania się z innymi. Podobnie jak inne mass media zapewnia swoim odbiorcom rozrywkę. I ta wielość możliwych doświadczeń nieroztropnie wykorzystywanych staje się dla wielu osób, w tym dzieci i młodzieży, niestety pułapką.

Dzieci zazwyczaj z dużą łatwością uczą się obsługi komputera i poruszania w sieci. Musimy jednak pamiętać, że są to umiejętności ściśle techniczne. Nie pociągają one za sobą zdolności do odpowiedniego wybierania treści dostępnych w Internecie. Zdarza się, że rodzice, widząc biegłość dziecka w zakresie obsługi komputera, ograniczają swoją rodzicielską troskę do kilku podstawowych zaleceń dotyczących czasu spędzanego w sieci. Tymczasem prawdziwa nauka będąca istotnym elementem procesu wychowania zawiera w sobie przede wszystkim własny przykład i wspólne przeżycie czegoś.

Nie wystarczy powiedzieć dziecku, co należy robić, a czego robić nie wolno. Trzeba pokazać, jak realizacja tych zasad ma wyglądać w konkrecie dnia codziennego. Żeby pokierować zachowaniem dziecka, należy aktywnie uczestniczyć w procesie jego uczenia się. Aktywnie uczestniczyć to znaczy dawać przykład, towarzyszyć, obserwować, wyznaczać normy i zasady, być konsekwentnym, poznawać świat przeżyć dziecka i wspierać je w doświadczanych smutkach. Rodzic powinien być osobą, która nadaje znaczenie treściom odbieranym przez dziecko za pośrednictwem Internetu. Małe dziecko bowiem nie dokonuje w swoim umyśle analizy tego, co do niego dociera, lecz po prostu to przyjmuje. W kontakcie z dorosłym ma szanse nauczyć się krytycznego myślenia oraz oddzielania przekazów wartościowych od szkodliwych.

odważnie reagować

Kiedy dziecko w wieku szkolnym lub nastolatek zaczynają spędzać przed komputerem znaczną część wolnego czasu, wtedy sytuacja ta wymaga szczególnego zainteresowania ze strony rodziców. Warto zaobserwować, na jaką aktywność w sieci dziecko poświęca największą ilość czasu – czy są to gry komputerowe, wyszukiwanie ciekawych informacji, komunikowanie się z innymi, udzielanie na portalach społecznościowych, korzystanie z multimediów itd. Zarówno sposób spędzania czasu przy komputerze, jego ilość, jak i zakres odwiedzanych stron internetowych może stanowić treść ustalanych przez rodziców i przedyskutowanych z dzieckiem zasad, których wszyscy domownicy będą starali się przestrzegać. Ważne jest, żeby zasady te opatrzone były konsekwencjami za ich łamanie, które będą realizowane. Należy pomóc dziecku w przestrzeganiu ustalonych zasad. I tak np. jeżeli zauważymy, że nasz syn lub córka spędzają czas, grając w grę przepełnioną agresją i brutalnością, to nie wystarczy zakazać korzystania z tej gry. Powinniśmy zadbać o to, by gra została usunięta z komputera, tak by nie stanowiła pokusy dla młodego człowieka. Ustalanie i egzekwowanie zasad powinno przebiegać w atmosferze spokoju oraz szacunku dla dziecka i jego odczuć.

dalej głodni

Spędzanie dużej ilości czasu przy komputerze przekłada się na realizowanie coraz większej ilości potrzeb psychicznych w sieci. Potrzeby fizyczne musimy zaspokoić w realnym świecie, patrzenie na jedzenie nie uczyni nas bowiem sytym. Potrzeby psychiczne pozornie dają się zaspokoić w świecie wirtualnym. Jest to jednak zaspokojenie chwilowe i niepełne. Jeżeli dana osoba będzie przeżywać trudności w związku z realizacją potrzeby uznania, sukcesu, bycia zauważonym i docenionym czy kontaktu z innymi w konkrecie dnia codziennego, wtedy istnieje pokusa zaspokajania ich w świecie wirtualnym. Taki proces należy bezwzględnie przerwać, prowadzi on bowiem do coraz większego wyalienowania z rzeczywistości i nie pomaga młodemu człowiekowi w realizowaniu siebie.

żyć w realności

Najlepszym sposobem na zabezpieczenie swoich dzieci przed pułapką świata wirtualnego jest jak najmocniejsze ukorzenienie ich w świecie realnym. By to zrobić, trzeba być przede wszystkim rodzicem dostępnym. Poświęcany czas jest najlepszym sposobem na ustrzeżenie dziecka przed wieloma niepotrzebnymi błędami, w tym tymi związanymi z korzystaniem z komputera. Każde dziecko pragnie doświadczać takich chwil, w których wzmacnianie wzajemnej więzi z rodzicem będzie najważniejsze. Młody człowiek potrzebuje czuć, że każdego dnia nastąpi moment, w którym będzie miał rodzica na wyłączność. Będzie to czas dzielenia się swoimi marzeniami i zmartwieniami lub po prostu przyjemnie spędzone wspólne chwile. Najważniejsze potrzeby dziecięcego serca realizowane w pełnych miłości i akceptacji kontaktach z bliskimi zabezpieczą najmłodszych przed poszukiwaniem ich zaspokojenia w świecie wirtualnym.

Świat realny jest najwłaściwszym miejscem do odkrywania piękna, poszukiwania dobra i doświadczania różnorakich przeżyć. To miejsce, w którym mają realizować się najgłębsze potrzeby ludzkiego serca. Dziecięce serca są przepełnione pragnieniem przeżywania przygody. Niech Internet będzie elementem ułatwiającym zaplanowanie i przeżycie niezwykłych chwil. Niezapomniane wycieczki – dalekie i całkiem bliskie, noclegi pod namiotami, poznawanie historii, kontakt ze zwierzętami, wspólne urządzanie przyjęcia, szycie ubranek dla lalek, uczestniczenie w spotkaniach z innymi rodzinami, poznawanie nowych osób – dziecięce przygody niejedno mają imię. Im prościej i swobodniej, tym lepiej. Po takich wspólnych przeżyciach w pamięci dziecka będą przewijały się wspaniałe wspomnienia, nie zaś kolejne migawki z gier komputerowych.

Aneta Pisarczyk- Sosnowiec

Cały numer znajdziesz tutaj: http://wydawnictwo.net.pl/912/CZAS-SERCA-listopad-grudzien-2013.html