„Chwalcie Pana w waszym ciele” (Kor 6,20)

Systematyczny trening zwiększa odporność na trudności pojawiające się w trakcie realizacji postawionych sobie celów. W przypadku gier zespołowych uczy współpracy w grupie, powoduje odczuwanie więzi z innymi ćwiczącymi. Stając się częścią czegoś „większego”, kształtujemy w sobie poczucie wyższej wartości i pewność siebie. Uczymy się cierpliwości i wytrwałości w dążeniu do celu, determinacji i systematycznej pracy, poznając swoje mocne i słabe strony.

Trening jest świetną formą rozładowania energii, która nieopanowana, przeradza się często w nadmierną agresję. Każdy może dzisiaj pod okiem wykwalifikowanego instruktora w odpowiedni sposób wykorzystać te pokłady drzemiącej i nagromadzonej w nas siły.

Sport hartuje cały organizm. Człowiek uczy się stopniowo znosić ból, który pojawia się w początkowych fazach treningu. Nabiera postawy walecznej, nie okazując tchórzostwa i słabości. Właściwy trening poprawia naszą koordynację ruchową, szybkość reagowania na zmieniające się warunki, rozwija gibkość i zwinność, poszerza zakres ruchu w stawach, wpływa na elastyczność ścięgien i mięśni..

Życie skłania nas do nieustannej walki i podejmowania wyborów. Sport uczy wytrwałości w dążeniu do celu. Można obwiniać wszystko i wszystkich, ale znacznie lepiej zmierzyć się po prostu z codziennością, pokonując samego siebie, swoje wewnętrzne słabości. Dzięki treningowi mamy możliwość „zatrzymania się” w gonitwie życia, które stale nam towarzyszy. Sport daje nam poczucie wolności i prawdziwy ładunek pozytywnej energii, która mobilizuje nas do pracy i przykładnego życia (Ostrowski, Chrześcijańskie…).

Sport to nie tylko aspekt fizyczny, zdrowotny i sprawnościowy. To prawdziwy początek czegoś większego, co rodzi się w nas już po pierwszym treningu. Jak zaznacza M. Ostrowski (Funkcje...): „Człowiek powinien starać się o własne ciało, o jego tężyznę, integralność i kompleksowy rozwój, gdyż wiąże się to z dbałością o jego człowieczeństwo”. Nie bójmy się aktywności fizycznej! To prawdziwa okazja do poznania czegoś nowego.

Apel do rodziców – posyłajcie swoje dzieci na zajęcia sportowe! Nie zapomnijcie jednak zasięgnąć wcześniej informacji o prowadzącym takie zajęcia (popytajcie znajomych, przeczytajcie fora internetowe, dotrzyjcie do kompetentnego, sprawdzonego instruktora). Wykażcie minimum zaangażowania, podobnie jak np. przy wyborze szkoły językowej dla własnego dziecka. Bardzo szybko zauważycie, że to jedna z najlepszych decyzji w waszym życiu! Słuchajcie własnego dziecka, rozmawiajcie z nim. Tylko wtedy będziecie pewni, że bierzecie odpowiedzialność za jego właściwe wychowanie i robicie wszystko, by uchronić je przed stagnacją i zbyt wczesną rezygnacją z marzeń i osobowości, która dopiero się rozwija.

Sport jest pełen zdolności terapeutycznych i zdrowotnych; staje się również coraz bardziej precyzyjnym narzędziem diagnostycznym – „lustrem naszego czasu”. W nim odbija się wiele charakterystycznych rysów współczesności: kult ciała, przywiązanie do wyglądu zewnętrznego, dyscyplina będąca formą laickiej ascezy, nowe spojrzenie na relację pracy i czasu wolnego, przekonanie o nieskończonych możliwościach rozwoju. Sport to przede wszystkim aktywność głęboko ludzka, która ratuje osobę przed zamknięciem się w świecie konsumpcji i utylitaryzmu. To również możliwość pracy nad własnym ciałem, ukierunkowanej nie tylko na polepszenie tężyzny fizycznej, ale przede wszystkim na rozwój charakteru i oryginalnej osobowości. Posiadając wielki potencjał edukacyjny, sport stanowi prosty sposób integralnego wychowania człowieka.

Łukasz Mrózek – doktorant Wydziału Teologicznego na Katedrze Teologii Pastoralnej Szczegółowej, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Bibliografia:

Geoffroy-Marie P. 2012. Ewangelizować siebie, Wrocław.
Jan Paweł II, Redemptoris missio, www.opoka.org [dostęp 21.05.2015]
Katechizm Kościoła Katolickiego. 1994. Poznań: Pallottinum.
List Konferencji Episkopatu Włoch, Sport a życie chrześcijańskie, Mediolan 1995, www.sport.episkopat.pl [dostęp 21.05.2015]
List Pasterski Episkopatu Polski z okazji III Tygodnia Wychowania (15-21 września 2013 r.), Wychowywać do wartości, www.episkopat.pl [dostęp 21.05.2015]
Ostrowski M. Chrześcijańskie walory czasu wolnego; Funkcje czasu wolnego; Teologia czasu wolnego, www.pastoralna.pl [dostęp 21.05.2015]
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. 1996. Poznań: Pallottinum.
Sobór Watykański II. 2002. Dekret o apostolstwie świeckich Apostolicum actuositatem; Dekret o działalności misyjnej Kościoła Adgentes divinitus, [w:] Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań: Pallottinum.
Zuziak W. 2002. Kościół na tle przemian społeczno-moralnych w Polsce, [w:] Andryszczak P., Chrześcijanin wobec… zagadnień społecznych, Kraków
Zwoliński A. 2008. … aby nie wybrać źle, Kraków.