Chciałbym tego doczekać

Do dziś do końca nie wiemy, czy chodziło o zemstę kilku ludzi z Departamentu IV, nastawionych wrogo do kapłana, którzy nadto czuli się bezsilni wobec głosiciela Ewangelii, czy raczej była to sprawa całego ówczesnego systemu, który nie chciał dopuścić do tego rodzaju nauczania. A może jedno i drugie. Także inni księża narażali się temu systemowi, stając w obronie prawdy. Niektórzy chcieli nawet naśladować Msze św. z kościoła św. Stanisława Kostki. Ale bohaterem naprawdę był ks. Popiełuszko.

– Czy dzisiaj, po upływie niemal trzydziestu lat od tamtych wydarzeń, postąpiłby Ksiądz Prymas tak samo?

– Sądzę, że tak. Nie mógłbym inaczej postąpić wobec księdza, który głosił prawdę. Oczywiście, gdyby wyjechał, to by go nie porwano i dzisiaj by żył. Ale musiałby zaprzeć się siebie i swoich zasad, także wyznawanych prawd. Musiałby przestać być rzecznikiem wolności Kościoła. A takim rzecznikiem przecież był. To, czy postąpiłem słusznie, okaże się jednak wtedy, gdy ks. Popiełuszko zostanie ogłoszony świętym.

– Księże Prymasie, czy będzie miejsce poświęcone ks. Jerzemu w świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie? Czy to pomoże propagować przesłanie ks. Popiełuszki?

– Uważam, że w propagowaniu przesłania ks. Jerzego bardzo pomaga istniejące już jego muzeum w kościele na warszawskim Żoliborzu. Jego powstanie jest ogromną zasługą proboszcza ks. Zygmunta Malackiego, który był bardzo wytrwały, dzięki czemu udało mu się doprowadzić to wielkie dzieło do końca.
Oczywiście, w świątyni Opatrzności Bożej, gdy jej budowa zostanie zakończona, będzie dziedziniec poświęcony polskim świętym i orężowi polskiemu. Z pewnością znajdzie się tam miejsce dla ks. Popiełuszki. Być może w przyszłości stanie tam również jego posąg, choć na to potrzeba trochę lat. Chciałbym jednak tego doczekać.