Przemoc seksualna wobec dzieci

Znawcy zagadnienia wyróżniają siedem rodzajów wykorzystania seksualnego dzieci:

1. Bez kontaktu fizycznego, np. rozmowy o treści seksualnej prowadzone z dzieckiem, masturbowanie się w obecności dziecka, przyglądanie się dziecku podczas kąpieli, obsceniczne telefony, pokazywanie mu zdjęć pornograficznych, fotografowanie dziecka w celach pornograficznych.
2. Kontakty seksualne polegające na pobudzaniu intymnej części ciała.
3. Kontakty oralnogenitalne.
4. Penetracja seksualna.
5. Stosunki udowe.
6. Seksualne wykorzystywanie dzieci powiązane z różnymi formami przemocy.
7. Seksualne wyzyskiwanie dzieci w formie pornografii lub prostytucji dziecięcej.

Przez pedofilię rozumie się z kolei każde zachowanie osoby dorosłej wobec dziecka, które służy podnieceniu i zaspokojeniu własnych potrzeb seksualnych osoby dorosłej. Nacisk położony jest tu na intencję osoby dorosłej, a nie tylko samo jej zachowanie. Przecież głaskanie, całowanie, oglądanie ciała małego dziecka przez rodziców, dziadków czy innych krewnych podyktowane miłością do dziecka nie ma nic wspólnego z pedofilią.

Kościół wobec molestowania nieletnich

Sposób postępowania Kościoła w sprawach molestowania nieletnich jest ustalony od dawna. W Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku czytamy: „duchowny, który w inny sposób wykroczył przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu, jeśli jest to połączone z użyciem przymusu lub gróźb, albo publicznie lub z osobą małoletnią poniżej lat szesnastu, powinien być ukarany sprawiedliwymi karami, nie wyłączając w razie potrzeby wydalenia ze stanu duchownego” (kan. 1395 §2 KPK). Tak więc przełożony kościelny, stosując przytoczoną powyżej zasadę ne bis in idem, powinien winnego popełnionego przestępstwa ukarać sprawiedliwymi karami, mając na uwadze to, w jaki sposób ewentualnie ukarała go władza państwowa.

Czy jednak przełożony kościelny lub ktoś inny w jego imieniu powinien powiadomić prokuraturę o popełnionym przestępstwie? Otóż każdy, kto dowie się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, ma obowiązek zawiadomić o tym prokuraturę lub policję (por. art. 304 Kodeksu Postępowania Karnego). Przestępstwo molestowania seksualnego dzieci po powiadomieniu o nich prokuratury lub policji jest ścigane z urzędu.