Alkoholizm chorobą rodzinną

Sytuacja dziecka

Decydującą rolę w etiologii zaburzeń osobowości tej grupy dzieci odgrywają sytuacje konfliktowe, które dziecko przeżywa w traumatyzujacej atmosferze domu rodzinnego. Przeżywane konflikty wewnętrzne są rezultatem zderzenia się w świadomości dziecka przeciwstawnych silnie zabarwionych emocjonalnie postaw wobec osób najbliższych.

Przeżycia konfliktowe prowadzą do różnorodnych form zaburzeń zachowania przejawiających się najczęściej w formie reakcji protestu. Dziecko staje się nieposłuszne, agresywne, wulgarne, nadpobudliwe. W początkowej fazie reakcje te występują tylko w określonych sytuacjach np. w czasie kontaktu z ojcem znajdującym się pod wpływem alkoholu. Później dziecko stara się robić wszystkim na złość nie wypełnia poleceń dorosłych staje się agresywne również w kontaktach z rówieśnikami.

Charakterystyczne dla tych dzieci są również negatywne stany emocjonalne(smutek, przygnębienie, złość) oraz wrogi stosunek do wszystkich ludzi. Oprócz protestu aktywnego u dzieci z rodzin alkoholowych zaobserwować można częste reakcje tak zwanego protestu biernego. Polega on głównie na unikaniu sytuacji związanych z chorobą alkoholową jednego z rodziców.

Dziecko stara się jak najbardziej ograniczyć kontakty z pijącym rodzicem poprzez wychodzenie z domu zamykanie się we własnym pokoju z czasem dziecko unika wszelkich kontaktów społecznych. Dziecko staje się mało komunikatywne, skryte, izolowane w grupach rówieśniczych. takim formom zachowani a często towarzyszą zaburzenia o charakterze nerwicowym np. tiki nerwowe, jąkanie, moczenie nocne.

Ucieczki z domu najczęściej podejmowane są przez chłopców w wieku dorastania. Najbardziej skrajnym przejawem biernego protestu są próby samobójcze u podstaw których leży poczucie żalu chęć zemsty na rodzicach będących sprawcami trudnej sytuacji dziecka.
Inną formą zaburzeń w zachowaniu u dzieci wychowujących się w rodzinach dotkniętych alkoholizmem jest nadmiernie rozwinięta reakcja imitacji.

Jedną z częściej obserwowanych form zachowania się dzieci z rodzin alkoholowych jest nadpobudliwość psychoruchowa od najmłodszych lat dzieci te odznaczają się wzmożonym niepokojem ruchowym, brakiem umiejętności celowego działania, impulsywnością, dekoncentracją uwagi. Ich czynności są bardzo chaotyczne i nie doprowadzone do końca.

U dzieci z rodzin alkoholowych mają również często miejsce prymitywne reakcje histeryczne. Wszelkie nakazy zakazy wywołują nieadekwatne, nieproporcjonalne do bodźca reakcje emocjonalne wyrażające się głośnym płaczem, krzykiem czy uderzeniem głową o podłogę. Specyficzną formą reakcji histerycznych jest tzw. mutyzm. Jest to częściowy lub całkowity zanik mowy na tle nerwicowym. Dzieci dla których charakterystyczne są reakcje histeryczne dążą do tego by zawsze być w centrum uwagi podporządkowywać sobie innych ludzi. Dzieci te nie potrafią prawidłową funkcjonować w grupach rówieśniczych. Są konfliktowe, nie przestrzegają reguł postępowania. Ich reakcje są gwałtowne.