Płciowość w wychowaniu integralnym

8.Stosowaniu tzw. taktycznej frazeologii. Jest to strategia informowania społeczeństwa i kształtowania świadomości w zakresie wychowania w aspekcie płci przez media i ośrodki decyzyjne. Polega ona na akcentowaniu tych terminów i pojęć, które są przez społeczeństwo znane i używane, ale nadawcy tym pojęciom i terminom przypisują inny sens i zakres.

Takimi powszechnymi taktycznymi terminami i pojęciami stały się: odpowiedzialne planowanie rodziny, zdrowy styl życia, promocja zdrowia. Sytuacja taka nie ułatwia porozumienia i wypracowania satysfakcjonujących rozwiązań dydaktycznych i wychowawczych.

9.Prezentowaniu poglądów, przekonań i wyników badań sugerujących, jakoby występował powszechnie zmierzch rodziny, załamanie totalne jej funkcji i racji bytu w dotychczasowej formule. W tym samym czasie, gdy jedni atakują rodzinę, inni dostrzegają pilną potrzebę organizowania publicznego i społecznego wsparcia dla jej podstawowych funkcji, gdyż jak wykazują badania, żadna inna forma oddziaływań na młode pokolenie nie sprawdziła się.

10.Propagowaniu poglądów, że jedynym rozsądnym rozwiązaniem dla ograniczenia zachowań nieprzystosowawczych i dewiacyjnych oraz skutków wczesnej inicjacji seksualnej jest upowszechnienie antykoncepcji i aborcji. Dominuje często pogląd, że antykoncepcja i aborcja może być remedium na wszystkie zaburzenia społecznego funkcjonowania osób.

11.Głoszeniu opinii, że stanowisko Kościoła katolickiego w sprawach wychowania prorodzinnego i seksualnego nie ma umocowań w badaniach naukowych i jest sprzeczne z dążeniem do rozwoju i postępu cywilizacji.

12.Ignorancji i braku znajomości społecznej nauki Kościoła katolickiego w sprawach wychowania integralnego w aspekcie płci, rozwoju osoby ludzkiej i ochrony rodziny.

Lansowane w środkach masowego przekazu przekonania i poglądy uwyraźniają oczekiwania określonych środowisk. Natomiast bezpośredni wpływ na kształtowanie zachowań, postaw i preferencji młodego pokolenia mają nadal głównie rodzice i nauczyciele.


*****

prof. dr hab. Krystyna Ostrowska – psycholog, kryminolog, Uniwersytet Warszawski

Przedruk z: Krystyna Ostrowska, Nie wszystko o wychowaniu, CMPP-Ped MEN, Warszawa 2000.