Jak być radosnym i zadowolonym?

Pierwsze nasze przeżycia związane z Odnową nacechowane były wielką radością, można nawet powiedzieć – szczęściem. I dobrze, bo chrześcijaństwo ma nas uczynić szczęśliwymi. Tymczasem wielu chrześcijan, zwłaszcza w Polsce i niejeden w Odnowie, straciło zadowolenie i radość. Poddajemy się przygnębieniu, bo żyjemy w trudnych czasach, czarno widzimy przyszłość, nie potrafimy podjąć cierpienia, nawet małego, nieustannie narzekamy. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych młodzież na KUL u często powtarzała w piosence: „Źle było, źle będzie, w Polsce, zawsze i wszędzie...”. Jeszcze nie tak dawno mówiliśmy: „Bylibyśmy szczęśliwi, gdyby był chleb z solą i woda, byle byśmy mieli wolność i prawdę”. Teraz mamy dużo wolności i chyba dość dużo prawdy, a wcale nie jesteśmy zadowoleni i dalej narzekamy.

Pan Bóg na pewno nie chce, byśmy byli zgorzkniali, zalęknieni i zamartwiali się na śmierć. Nie chce byśmy byli pesymistami z grymasem rozżalenia na twarzy. Przypomnijcie sobie przysłowie: „Święci smutni – to smutni święci”. Powiecie pewnie, że was to nie dotyczy. Jednak odpowiedzcie sobie szczerze, jak będziecie się zachowywać, gdy nasze spotkanie1 się skończy i wrócicie do codzienności? Może zniknie uśmiech, a pojawi się smutek i zniechęcenie. Tymczasem Pan Bóg chce, byśmy byli pełni pokoju, zadowoleni mimo wszystko i radośni.

Zawsze się radujcie!
Pismo Święte wielokrotnie wzywa do radości. „Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu”, zachęca psalm Liturgii Godzin od samego rana, kiedy wcale jeszcze nie mamy ochoty wstać i chętnie wyrzucilibyśmy budzik za okno. „Oto jest dzień, który dał nam Pan, weselmy się i radujmy się w nim” wzywa podejmowany tak chętnie w grupach modlitewnych śpiew. Radość w Duchu Świętym jest cechą charakterystyczną królestwa Bożego (por. Rz 14,17). Radości życzy nam sam Pan Jezus: „To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna” (J 15,11). Popatrzmy też na teksty liturgiczne. Nawet w okresie Wielkiego Postu mamy niedzielę „Laetare”, gdy śpiewamy: „Raduj się, Jerozolimo”; podobnie w okresie Adwentu mamy niedzielę „Gaudete”: „Radujcie się zawsze w Panu!”
Piąty rozdział Listu do Galatów wymienia owoce Ducha Świętego. Miłość, pokój i radość zostały wyliczone na pierwszym miejscu. Z całą pewnością w tych w jakimś sensie trudnych czasach my, ludzie Odnowy, mamy promieniować pokojem i radością. Mamy w nasze środowiska wprowadzać Boży pokój i Bożą radość, wnosić pociechę i otuchę, której tak wielu ludziom brakuje.