Beatyfikacja i kanonizacja

Przez beatyfikację zaś rozumie się akt papieski zezwalający na kult publiczny, ograniczony do jakiegoś kraju, miasta, diecezji lub rodziny zakonnej albo aktów (Mszy św., oficjum brewiarzowego). Beatyfikacja w rozumieniu prawnym nie niesie nakazu, ale jedynie zezwolenie na kult lokalny i nie jest ostatecznym aktem papieskim, lecz odpowiedzią na potrzeby pastoralne Kościołów lokalnych w zakresie kultu świętych. Kult lokalny błogosławionego może się jednak samorzutnie rozprzestrzeniać nawet na cały Kościół (Ojciec Pio, Matka Teresa z Kalkuty). Wtedy do kanonizacji wystarczy aprobata przynajmniej jednego cudu dokonanego po beatyfikacji.

Bardzo rzadko zdarza się obecnie trzecia forma – przewidziana przez Urbana VIII – wyniesienia na ołtarze przez tzw. zatwierdzenie kultu dawnych świętych czczonych w latach 1181-1534 r. Do beatyfikacji na tej drodze dowodzi się ciągłości kultu wyznawcy, heroiczności jego cnót i cudów, a w sprawach męczenników – faktu męczeństwa. Do ich kanonizacji stwierdza się cud dokonany po beatyfikacji lub uznaje cud starożytny, jak w sprawie bł. Stanisława Kazimierczyka z Krakowa.

Odniesienie do naszych nadziei

Najbliższa jest beatyfikacja Czcigodnego Sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki. Po wydanym dekrecie męczeństwa – zgodnie z wielowiekowym zwyczajem – nie ma potrzeby dowodzenia cudu za przyczyną męczennika, gdyż męczeństwo za wiarę zostało ewidentnie udowodnione. Wyznaczono już datę i miejsce beatyfikacji. Odbędzie się w Warszawie 6 czerwca 2010 r.

Sprawa stosunkowo prosta, choć precedensowa, ma miejsce w przypadku otrzymania aprobaty dawnego cudu zdziałanego przez Boga za wstawiennictwem bł. Stanisława Kazimierczyka. Aprobata cudu dokonanego przed formalną beatyfikacją w odniesieniu do osoby odbierającej dawny kult publiczny została tutaj uznana za wystarczający argument do podjęcia decyzji papieskiej o kanonizacji. Kanonizacja będzie miała miejsce w Watykanie 17 października 2010 r.

Jeśli chodzi o Czcigodnego Sługę Bożego Jana Pawła II, to po promulgacji dekretu o heroiczności cnót jest finalizowany proces potwierdzenia cudu dokonanego przez Boga za jego wstawiennictwem. O niewytłumaczalności nagłego uzdrowienia zdecydują biegli lekarze, teologowie oraz Zebranie Zwyczajne Kardynałów i Biskupów Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Po ich pozytywnej opinii Papież Benedykt XVI może zdecydować o beatyfikacji i wyznaczyć jej datę. Naleganie na kanonizację bez uprzedniej beatyfikacji Jana Pawła II mogłoby być zrozumiane jako naruszenie od wieków ustalonego prawa oraz brak naszej ufności w jego świętość. Przecież ufamy, że kwestia aprobaty drugiego cudu po beatyfikacji jest kwestią niedługiego czasu. Czy nasze prywatne, ale powszechne przekonanie o świętości i jego wstawiennictwie przed Bogiem może być wystawiane na dłuższą próbę lub zawiedzione?

Nie lękajcie się być świętymi!

Jan Paweł II (z homilii w Starym Sączu, 16 VI 1999)