Czas oczyszczenia

Przejawia się to w ośmieszaniu wierności nadrzędnym wartościom i ideom: religii, narodu, tradycji, kultury i państwa. W miejsce cywilizacji łacińskiej i narodu wprowadza się planową ateizację, degradację oświaty i rodziny, nowy styl życia i sztuczne pojęcie Europejczyka, a wreszcie kosmopolityczny globalizm. Kard. Karol Wojtyła, będąc w Stanach Zjednoczonych w 1976 r., wypowiedział znane stwierdzenia na temat sytuacji ideowej Kościoła i świata:

...Stoimy dziś w obliczu największej konfrontacji, jaką kiedykolwiek przeżywała ludzkość... Stoimy w obliczu ostatecznej konfrontacji między Kościołem a antykościołem, prawdą a antyprawdą, Ewangelią a jej zaprzeczeniem. Ta konfrontacja została wpisana w plany Boskiej Opatrzności; jest to czas próby, w który musi wejść cały Kościół, a polski w szczególności. Jest to próba nie tylko naszego narodu i Kościoła. Jest to w pewnym sensie test na dwutysiącletnią kulturę i cywilizację chrześcijańską, ze wszystkimi jej konsekwencjami: ludzką godnością, prawami osoby, prawami społeczeństw i narodów...

Niektórzy znawcy kręgów "zorganizowanego grzechu" uważają, że w strukturach tych można dopatrzyć się "lucyferycznej potęgi", owocującej przez lata XX i XXI w. w różnych jej formach. Na uwagę zasługuje totalitarny sekularyzm, który Benedykt XVI określa "dyktaturą relatywizmu". Odsuwanie Boga z publicznej i prywatnej przestrzeni życia ludzi prowadzi do desakralizacji "wnętrza człowieka". Działanie tych demonicznych sił doprowadziło w świecie do upowszechnienia stylu życia "jakby Boga nie było". Wydaje się, że współczesne zło, nazywane "totalitaryzmem świeckości", już odniosło zwycięstwo, a wolnomyśliciele na czele z szeroko pojętym "ojcem chrzestnym" w zorganizowanych strukturach opanują świat i będzie można wkrótce ogłosić "światowy rząd". Zaplanowano datę ogłoszenia "światowego rządu" w trzechsetną rocznicę powstania pierwszej loży masońskiej, czyli w 2017 r.

Czyżby miało się dokonać zniszczenie Kościoła, usłyszane przez papieża Leona XIII? Mimo różnych tego oznak, w świadomości prostego ludu pozostaje żywa wiara - i ona jest nadzieją Kościoła.

W dialogu z szatanem Chrystus zapowiedział udzielenie swych łask wiernym, aby mogli przetrzymać diabelskie działania. W Portugalii, gdzie miała powstać stolica ateizmu, objawiła się w 1917 r. w Fatimie Matka Najświętsza. Zaleciła dzieciom, Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi, odmawianie różańca świętego, post i umartwienia, a także modlitwy za Kościół i papieża. Orędzie fatimskie ponownie odczytał Jan Paweł II. Zamach na jego życie 13 maja 1981 r., w rocznicę objawień Matki Bożej w Cova da Iria, to dany mu "znak" Bożej Opatrzności. Jego pontyfikatem rozpoczął się szczególny szlak fatimski, wyznaczany przez ofiarowanie siebie za ludzkość i świat naszych czasów w zjednoczeniu z Chrystusem (Akt zawierzenia, 25 marca 1984 r.), przez ogłoszenie w Roku Jubileuszowym 2000 trzeciej "tajemnicy" fatimskiej, a także przez beatyfikację Franciszka i Hiacynty.

W swym pontyfikacie Jan Paweł II, jak gdyby realizując obietnicę Chrystusa w wizji Leona XIII ("Dam swoim wiernym siłę i moc do wytrwania"), ogłosił w Kościele powszechnym Jubileusz 1950-lecia Odkupienia (25 marca 1983 - 22 kwietnia 1984); Rok Maryjny (7 czerwca 1987 - 15 sierpnia 1988); Rok Rodziny (26 grudnia 1993 - 30 grudnia 1994); Rok Różańca (październik 2002 - październik 2003) oraz Rok Eucharystii (październik 2004 - październik 2005). Szczególnie zwrócił uwagę na Boże Miłosierdzie, ogłaszając w 1980 r. w trzecim roku pontyfikatu encyklikę o Bożym Miłosierdziu Dives in misericordia. Następnie wyniósł na ołtarze św. Faustynę i ustanowił święto Bożego Miłosierdzia.

Co zatem pozostało wierzącym w Chrystusa, w Jego zbawczą moc i ostateczne zwycięstwo nad szatanem? Oczekiwać na "czas oczyszczenia" z panowania w świecie szatana z jego strukturami oraz wtrącenie króla ciemności wraz ze zwolennikami w wiekuiste otchłanie piekła - jak zapowiedziała Matka Boża 19 września 1846 r. Melanii Calvat w La Salette.

Z przekazu wiemy, że rozmowa szatana z Chrystusem miała miejsce 13 października 1884 r. Natomiast nie wiemy, od kiedy należy liczyć 100 lat panowania sił ciemności. Czas u Pana Boga ma inny wymiar i dlatego ufni w Jego wszechmoc okazujmy swą bezgraniczną nadzieję. Pokładać w Bogu nadzieję, to współpracować z Jego łaską - w wielkim zmaganiu zła z Chrystusowym Kościołem, czego jesteśmy świadkami. Prześladowanie chrześcijan w świecie, szczególnie w Azji i Afryce, gdzie wzrasta liczba uczniów Chrystusa, bezwzględna walka z krzyżem i wszelkimi symbolami wiary, instytucjonalne propagowanie dewiacji, wymaga od nas wyznania naszej wiary, tak jak to czynią rzesze współczesnych męczenników, obrońcy prawa Boskiego i naturalnego. To ich postawa jest znakiem nadchodzącego "dnia oczyszczenia", a każdy z nas musi być dla innych światłem nadziei pokładanej w Panu