Dialog Kościoła z młodymi. Youcat - Katechizm Kościoła Katolickiego dla młodych

Po pierwsze, Kościół występuje przeciwko powierzchownym analizom, które dotyczą młodzieży i łatwo prowadzą do krytyki młodych: „współcześni młodzi ludzie nie są tak powierzchowni, jak się im imputuje” (s. 9).

Po drugie, Kościół głosi prawdę i nie stosuje żadnych manipulacji społecznych wobec młodych: „Ten katechizm nie będzie Wam schlebiał. Nie będzie dla Was łatwą lekturą. Będzie bowiem wymagał od Was nowego życia. Odsłoni przed Wami orędzie Ewangelii jak »drogocenną perłę« (Mt 13,46), dla której trzeba się wszystkiego pozbyć” (s. 9).

Po trzecie, Kościół – przez parafie i wspólnoty na całym świecie – uwzględnia szeroką gamę odbiorców swojego przesłania oraz poszukuje ciągle nowego języka, by rozwiązywać realne problemy młodych: „(…) przy określeniu kompozycji tej książki musieliśmy uznać, że istnieją nie tylko kontynenty ze swoimi kulturami, ale również w ramach poszczególnych społeczeństw istnieją rozmaite »kontynenty«: robotnik myśli inaczej niż rolnik, fizyk inaczej niż filolog, przedsiębiorca inaczej niż dziennikarz, człowiek młody inaczej niż stary. Musieliśmy zatem wybrać jasny język pomimo wszystkich różnic, znaleźć wspólną płaszczyznę dla tych różnych mentalności” (s. 8-9).

Po czwarte, Kościół – organizując Światowe Dni Młodzieży czy szeroko pojętą katechezę – nie skupia się tylko na powierzchownych emocjach młodzieży: „Musicie wiedzieć, w co wierzycie. Musicie pojmować Waszą wiarę tak precyzyjnie jak informatyk zna system operacyjny komputera. Musicie ją opanować jak dobry muzyk swoją partię utworu” (s. 10).

Po piąte, Kościół jest świadomy tego, na jakie pokusy jest narażona współczesna młodzież i co w związku z tym powinna zrobić: „(…) musicie być zakorzenieni w wierze jeszcze bardziej niż pokolenia Waszych rodziców, aby z mocą i zdecydowanie stawić czoła wyzwaniom i pokusom tego czasu. Potrzebujecie Bożej pomocy, aby Wasza wiara nie wyparowała, tak jak krople rosy na słońcu, jeśli nie chcecie ulec pokusom konsumpcjonizmu, jeśli Waszej miłości nie chcecie utopić w pornografii, jeśli nie chcecie przejść obojętnie obok zdanych na czyjąś łaskę i zostawić bez pomocy ludzi w potrzebie” (s. 10).

To tylko niektóre wybrane myśli ze Wstępu do katechizmu. Wymagają one, bez wątpienia, głębszej refleksji, która posłuży nie tylko do poznania Youcatu, ale może zostać również wykorzystana we współczesnej katechezie młodzieży.

3. Struktura Youcatu

Cechą charakterystyczną Youcatu jest jego ścisły związek z KKK. Należy podkreślić, że nowego katechizmu nie należy oddzielać od KKK, tym bardziej, że intencją autorów nie było zastąpienie go czymś nowym, co można zauważyć zarówno w strukturze dzieła, treści, jak i w dokładnych odnośnikach do numerów KKK. Youcat ma stać się dla młodych wprowadzeniem do lektury KKK, który – nacechowany mądrością i duchowością – jest tekstem fundamentalnym współczesnej katechezy Kościoła.

Pierwsza część: „W co wierzymy” stanowi syntezę lex credendi, czyli wyznawaną wiarę Kościoła katolickiego, zawartą w Symbolu Nicejsko-Konstantynopolitańskim, który poprzez wyznawanie go we wspólnotach chrześcijańskich stał się żywą tradycją głównych prawd wiary. Ta część Kompendium posiada 165 pytań i odpowiedzi (nr 1-165), będących syntezą 1039 punktów KKK (nr 26-1065).

Druga część: „Jak celebrujemy misteria Kościoła?” zawiera podstawowe elementy lex celebrandi. Przepowiadanie Ewangelii zajmuje swoje uprzywilejowane miejsce w życiu sakramentalnym. W nim wierni doświadczają i świadczą o skuteczności zbawczego misterium paschalnego, poprzez które Chrystus wypełnił dzieło naszego Odkupienia. Ta część Kompendium posiada 113 pytań i odpowiedzi (nr 166-278), które są syntezą 625 punktów KKK (nr 1066-1690).

Trzecia część, zatytułowana „W jaki sposób mamy żyć w Chrystusie?”, przywołuje lex vivendi, czyli obowiązki, które ochrzczeni muszą wypełnić w swoim życiu, dokonując wyborów etycznych zgodnych z wiarą wyznawaną i celebrowaną. Wierni są wezwani przez Pana Jezusa do godnego życia synów Bożych, żyjących w miłości Ducha Świętego. Ta część zawiera 190 pytań i odpowiedzi (nr 279-468), które są syntezą 866 punktów KKK (nr 1691-2557).

Czwarta część: „Jak powinniśmy się modlić?” stanowi syntezę lex orandi i życia modlitewnego chrześcijan. Na przykładzie Abrahama, Mojżesza, a zwłaszcza Jezusa Chrystusa, który pokazuje w sposób doskonały, jak się modlić, każdy chrześcijanin jest wezwany do dialogu z Bogiem, zwłaszcza wypowiadając słowa Ojcze nasz, której to modlitwy nauczył nas sam Jezus Chrystus. Ta część składa się z 59 pytań i odpowiedzi (nr 469-527), będących syntezą 308 punktów KKK (nr 2558-2865)^[12].

To swoiste vademecum zawiera istotne i podstawowe treści stanowiące wiarę Kościoła, sformułowane w sposób zwięzły, z zachowaniem ich kompletności i integralności doktrynalnej. Kompendium to możemy przyrównać do najlepszego przewodnika, który kupujemy, by poznać nowy region czy miasto, dzięki któremu zawsze możemy dowiedzieć się, co warto poznać oraz jak się w nim poruszać, by niepotrzebnie nie błądzić.