Walentynki... Jak fascynować młodzież... miłością!?

Po czwarte: aplikacje praktyczne

Katecheza nawiązująca do święta zakochanych stwarza dobrą okazję do przekazania dzieciom ważnych treści na temat zakochania i miłości. Punktem wyjścia może być przygotowanie dla każdego ucznia na katechezę, poprzedzającą dzień 14 lutego, tekstu o różnicach między zakochaniem a miłością, tekstu ciekawego i precyzyjnego, a jednocześnie napisanego prostym, przystępnym językiem.

Takie kryteria spełnia na przykład krotki artykuł ks. Marka Dziewieckiego, Zakochanie: początek romansu czy miłości?^[2] Na podstawie lektury wybranego tekstu warto przeprowadzić pracę w grupach, a jako pracę domową zaproponować uczniom napisanie listu czy ułożenie wiersza dla osoby, którą dany uczeń obdarza szczególną sympatią. Można też zaproponować wychowankom, by podjęli dyskusję ze swoimi rówieśnikami w szkole czy środowisku zamieszkania na temat zakochania, miłości oraz relacji chłopak-dziewczyna. Podczas kolejnej katechezy można przeznaczyć pewien czas na to, by uczniowie zrelacjonowali treść rozmów, jakie na ten temat odbyli z rówieśnikami przy okazji święta zakochanych.

Dobrym sposobem przygotowania uczniów do walentynek może być wspólne obejrzenie jakiegoś filmu, który opowiada o mądrej miłości między nastolatkami. Wybór jest ograniczony, ale – na szczęście – takie filmy istnieją. Jednym z nich jest Szkoła uczuć. Innym filmem o relacjach między osobami płci odmiennej, w którym bohaterowie uczą się miłości, a nie skupiają na flirtowaniu czy szukaniu seksualnych „przygód”, jest Duma i uprzedzenie. Kompetentny katecheta nie ogranicza swojego oddziaływania wychowawczego jedynie do katechezy jako jednostki lekcyjnej, lecz stara się wykorzystać także inne możliwości, jakie stwarza szkoła w zakresie uczenia wychowanków miłości i odpowiedzialności wobec chłopaka czy dziewczyny. Jedną z form dodatkowych zajęć może być zorganizowanie wraz z dyrekcją szkoły w wybranym dniu konferencji dla wszystkich uczniów na temat zakochania, miłości i seksualności. Dotąd wspominam spotkanie sprzed lat w moim liceum z ks. drem Markiem Dziewieckim, autorem licznych książek o wychowaniu. Kilkuset uczniów wraz z nauczycielami przez kilka godzin słuchało w skupieniu konferencji o tym, w jaki sposób budować szczęśliwy związek z osobą drugiej płci, by prowadził on do trwałej radości i do wiernej miłości. Konferencja oraz długa dyskusja, która po niej nastąpiła, stanowiły potwierdzenie faktu, że uczniowie i nauczyciele są zainteresowani tego typu spotkaniami i że może to być skuteczna forma oddziaływania wychowawczego. Dobrą pomocą w przygotowaniu tematycznej katechezy czy konferencji na temat zakochania i miłości może być program profilaktyczny Archipelag skarbów, którego autorem jest dr Szymon Grzelak.

Po piąte: być świadkiem, a nie tylko nauczycielem miłości

Fakt, że obchodzenie święta zakochanych stało się bardzo popularne, a przy tym intensywnie reklamowane przez media i przemysł „walentynkowy”, stwarza szansę na roztropną interwencję wychowawczą, zwłaszcza ze strony rodziców i katechetów. Warto przybliżać uczniom postać św. Walentego, który jest nie tylko patronem zakochanych, lecz także patronem ludzi przeżywających trudności i choroby psychiczne (również zakochanie wystawia niekiedy naszą psychikę na trudną próbę, bo w obliczu takiej sytuacji niełatwo jest zachować równowagę emocjonalną). Dlatego już dzieciom, a tym bardziej nastolatkom, warto pomagać w odróżnianiu zakochania od miłości i w takim przeżywaniu zauroczenia drugą osobą, by nie prowadziło ono do krzywd, zranień emocjonalnych czy grzechu.

Przed świętem zakochanych można zorganizować spotkania z zaproszonymi specjalistami, wspólnie oglądać i analizować filmy, piosenki czy poezje, które ukazują piękno relacji chłopak-dziewczyna, opartej na wzajemnym szacunku i marzeniu o wspólnym życiu. Fascynowanie wychowanków taką miłością jest możliwe tylko wtedy, gdy wychowawcy są nie tylko nauczycielami, lecz jednocześnie jej świadkami. Podstawowym zadaniem katechetów jest więc nie tylko przygotowanie interesującej lekcji na temat wielkiej miłości, lecz także świadczenie własnym życiem o tym, że taka miłość naprawdę istnieje, że również w naszych czasach jest możliwa i że przynosi taką radość, jaka jest nieosiągalna dla tych ludzi, którzy sądzą, że już samo zakochanie wystarczy im do szczęścia.

Magdalena Korzekwa – autorka kilkunastu książek oraz pond stu artykułów o miłości, przyjaźni i radości; studentka prawa i psychologii Kolegium MISH na Uniwersytecie Warszawskim oraz na Uniwersytecie Wiedeńskim, stypendystka Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego; w latach 2000-2005 prowadziła telewizyjny program „Ziarno”.