Głoś chwałę Pana. O tym jak biblijni bohaterowie wiarę wyznawali Bogu

Biblia ukazuje relacje Boga z ludźmi. Bóg objawia się na różne sposoby człowiekowi i zaprasza go zawarcia przymierza. Wielu spośród biblijnych bohaterów odpowiedziało na to Boże wezwanie. Ich życiowe ścieżki są różne, często poplątane i nie pozbawione pomyłek, łączy ich jednak to, że zaufali Bogu. Zapraszam do prześledzenia na kartach Pisma Świętego, jak wyrażali swoje otwarcie na Boga, jakimi słowami składali swoje wyznanie wiary.

Słownik Teologii Biblijnej mówi, iż wyznanie wiary zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie oraz w tradycji chrześcijańskiej – to przede wszystkim proklamacja wielkości Boga i Jego zbawczych czynów… Wyznanie wiary grzesznika jest tylko wtedy prawdziwe, gdy jest równocześnie ogłaszaniem świętości Boga.

Słownik ponadto precyzuje, że akt wiary nie wymaga od wyznawcy dokładnej znajomości poszczególnych dzieł Bożych, ale jest raczej wyrazem otwartej postawy na Boże inicjatywy i gotowości na ich przyjęcie.
Jeżeli wyznawanie wiary jest uwielbianiem Boga i ogłaszaniem Jego zbawczych czynów, to na każdą bliblijną modlitwę chwalebną możemy patrzeć jak na akt wiary. Oznacza to również, że wyznania wiary, które odnajdziemy w Piśmie Świętym mogą być dla nas wzorem modlitwy. Sam Jezus daje nam przykład takiej modlitwy: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom (Mt 11, 25).

W dziękczynieniu

Bohaterowie Starego Testamentu bardzo często składali swoje wyznania wiary w kontekście ciężkiego doświadczenia, klęski, konieczności walki z przeważającym wrogiem. Wśród tych aktów zawierzenia Bogu można wyróżnić dwa przypadki; wyznania wiary będące dziękczynieniem, gdy niebezpieczeństwo zostało oddalone oraz wyznania wiary połączone z prośbą o ocalenie w obliczu zagrożenia.

Przykładem pierwszej postawy są Mojżesz i Izraelici po przejściu Morza Czerwonego. Widząc potęgę Boga jaką okazał wobec faraona i jego wojska śpiewali:

Będę śpiewał ku czci Pana,
który wspaniale swą potęgę okazał,
gdy konia i jeźdźca jego
pogrążył w morzu.

Pan jest moją mocą i źródłem męstwa!
Jemu zawdzięczam moje ocalenie.
On Bogiem moim, uwielbiać Go będę,
On Bogiem ojca mego, będę Go wywyższał (Wj 15, 1b-2).

Podobnie zareagował Jetro, teść Mojżesza na wiadomość o ocaleniu Izraelitów (Wj 18, 10-11). W Księdze Sędziów odnajdujemy wyznanie Debory po zwycięstwie Izraelitów nad królem Kanaanu (Sdz 5,3-9).