Posługi liturgiczne dla każdego?

Czynimy to na wzór Pana Jezusa, „cierpiącego Sługi Jahwe”, który przyszedł na świat nie po to, aby Mu służono, lecz by samemu służyć (Mk 10, 45). A ponieważ “sługa nie jest większy od swego pana”(J 13, 15), więc tego samego żądał On od swoich uczniów. Natomiast szatan, zaciekły przeciwnik Zbawiciela i Odkupiciela - buntując się przeciw Bogu - oświadczył buńczucznie: non serviam! – „nie będę służył!”.

Posługując ludziom służymy Bogu

Rozmaite bywają wymiary ludzkiego posługiwania, od profesjonalnego - policjanci, strażacy, energetycy czy służba zdrowia - przez obywatelskie, np. służba wojskowa, czy cywilna, aż po społeczne, a więc bezinteresowną służbę innym ludziom. Służymy sobie nawzajem: rodzice dzieciom, a dzieci rodzicom, pracownicy pracodawcom i na odwrót. Natomiast w Kościele służbę pełnią zarówno osoby duchowne, jak i świeckie, od Ojca Świętego, przez biskupów, kapłanów, mnichów i mniszki, aż po diakonów, zakrystianów, katechetów, nadzwyczajnych szafarzy Komunii św., ceremoniarzy, lektorów i ministrantów.

Wystarczy przypomnieć papieża określa się mianem „sługa sług Bożych”. I nic w tym dziwnego jeśli pamiętamy, że Maryja Panna jest “Służebnicą Pańską”, a my nazywamy Sługami Bożymi kolejnych kandydatów na ołtarze. Ewangeliczna postawa służebna polega na służbie Bogu przez posługiwanie innym ludziom. Dzięki temu dokonuje się przebudowa świata ku cywilizacji miłości miłosiernej, a człowiek - nawet jeśli sam niewiele ma - staje przed niepowtarzalną szansą, aby „bardziej być”.

Znaleźć miejsce we wspólnocie

Szczególną formą posługiwania jest zaangażowanie w Eucharystię, w służbę zgromadzenia liturgicznego. Adhortacja apostolska „Christifideles laici” nazywa Eucharystię świętym obrzędem sprawowanym nie tylko przez kapłana, ale przez całą wspólnotę.

Zapytałem ks. Jakuba Dębca, duszpasterza Służby Ołtarza archidiecezji gnieźnieńskiej, w jaki sposób taka celebra powinna się realizować? A on wskazał na soborową Konstytucję o liturgii świętej (14), która ukazuje jak ważnym jest pełny, świadomy i czynny udział wszystkich wiernych w obrzędach liturgicznych. Takie uczestnictwo w Eucharystii sprawia, że jej celebracja nie ogranicza się tylko do wykonania określonych funkcji, ale prowadzi przede wszystkim do zrozumienia swego miejsca we wspólnocie eucharystycznej i do podjęcia określonych funkcji, ściśle z tym miejscem związanych.

Wiadomo, że podczas Mszy św. - z braku chętnych – często te same osoby spełniają po kilka posług. Dlaczego tak się dzieje i jak to zmienić?