W przedsionku religii
To samo odnosi się także do wielkich uczonych, którzy uważają się za ateistów. Odrzucają ideę Boga, którego nie ma i którego nie głosi religia. Obraz Boga, jaki mają, jest przykrojony na ich własne podobieństwo; Bóg myśli jak oni i jest swego rodzaju supermanem. Takiego Boga należy rzeczywiście odrzucać. Idziemy, 4 maja 2008
Jak można pogodzić bycie księdzem i naukowcem? Czy kontakt z nauką pogłębia wiarę?
Odwołam się do starego powiedzenia, że mała wiedza jest szkodliwa, napawa jakimś zarozumialstwem i może szkodzić wierze. Natomiast duża wiedza pomaga człowiekowi zobaczyć własne proporcje i uczy go poczucia tajemnicy, a zatem – w ostatecznym rozrachunku – pomaga wierze. Nie twierdzę, że mam wielką wiedzę, mam raczej świadomość jej ograniczeń, ale przynajmniej staram się ją powiększać.
Im większa wiedza, tym większa świadomość ograniczeń?
Niewątpliwie jest tak, jak mówił Sokrates – „wiem, że nic nie wiem”. Trzeba mieć dosyć dużą wiedzę, aby zdawać sobie sprawę z jej wielkich ograniczeń. Jeśli zaś miałbym wskazać miejsce w nauce, które mnie najbardziej zbliżyło do Boga, to byłoby to odnajdywanie w świecie racjonalności. Einstein, który miał bardzo specyficzne poczucie Boga, mawiał, że jedynymi religijnymi ludźmi w naszym zlaicyzowanym świecie są uczeni, którzy mają pasje poznawania i twierdził, że jedynym celem nauki jest zbadanie zamysłu Boga w dziele stworzenia. A ponieważ świat badany jawi nam się jako wielka myśl, swego rodzaju maszyna, czy nawet program komputerowy, to ów kontakt z racjonalnością jest dla mnie przedsionkiem religii.
***
Ks. prof. Michał Heller (1936), urodzony w Tarnowie, gdzie skończył seminarium duchowne i gdzie mieszka do dziś. Teolog, fizyk, kosmolog, absolwent KUL, gdzie doktoryzował się w 1966 r. z kosmologii relatywistycznej. Pierwszy dziekan Wydziału Teologicznego w Tarnowie. Jest profesorem filozofii na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, pracownikiem Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego, a od 1990 r. członkiem Papieskiej Akademii Nauk. Napisał setki artykułów i dziesiątki książek, w tym „Rozmowy w nocy. Rekolekcyjne zamyślenia o sobie i wszechświecie”, „Nowa fizyka i nowa teologia”, „Wieczność – czas – kosmos”, „Usprawiedliwienie wszechświata”. Laureat prestiżowej Nagrody Templetona (Templeton Prize for Progress Toward Research or Discoveries about Spiritual Realities), którą jako pierwsza otrzymała Matka Teresa z Kalkuty (1973). Wręczenie nagrody odbędzie się 7 maja w Londynie, w Buckingham Palace.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Żyjmy świętością, a nie tylko dobrocią
Miejscem, w którym mieszka Bóg, dla Żydów była świątynia. Jezus przekracza granicę świątyni...
