Kultura osobista i savoir vivre

Oznacza to także, oczywiście, że drogowskazy wyznaczające nasze codzienne, odnoszące się do konkretów i ich szczegółów, myślenie i postępowanie będą odnajdywane przez nas w tym dziedzictwie narodowym i europejskim i że będziemy konsekwentnie codziennie kroczyć w tym kierunku, który nam wskażą, a nie tam, gdzie skieruje nas nasz egoizm, nasze zachcianki, żądze, czy nasz materialny interes.

Człowiek posiadający kulturę osobistą przyjmuje, niejako chcąc nie chcąc, filozofię savoir vivre’u i zawsze będzie wybierał rozwiązania jakie podpowiedzą mu zasady savoir vivre’u. Człowiek przyjmujący filozofię savoir vivre’u i stosujący jego zasady w życiu będzie wciąż zabiegał o zwiększenie swojej kultury osobistej.

Człowiek posiadający kulturę osobistą, przyjmujący filozofię savoir vivre’u nie będzie kierował się tym, co podpowiada czysty pragmatyzm, zasada zysku czy skuteczności. Człowiek zatem posiadający kulturę osobistą nie wystąpi np. za żadne pieniądze w pozbawionej dobrego smaku, obrażającej jego ludzką godność i godność innych ludzi, wulgarnej reklamie jakiegoś towaru. Taki człowiek będzie wymagał od swoich pracowników przestrzegania zasad savoir vivre’u. Taki człowiek nie będzie chciał robić nawet dobrych interesów z ludźmi całkowicie pozbawionymi kultury osobistej i łamiącymi notorycznie zasady savoir vivre’u. Zauważają to m.in. specjaliści od biznesu. Stąd coraz więcej podręczników savoir vivre traktujących jego stosowanie jako jedno z narzędzi ułatwiających prowadzenie skutecznej działalności gospodarczej. Jeden z nich nosi nawet podtytuł Dobre obyczaje kluczem do sukcesu.

Kontekst społeczny

Na koniec postawmy jeszcze jedno pytanie: jaki jest wpływ rodziny, szkoły, środowiska na kształtowanie kultury osobistej?

Z pewnością podstawowy wpływ ma tu rodzina. To w niej kultura osobista najwcześniej się rodzi i wtedy może być fundamentem i zarazem ramą osobowego rozwoju człowieka, jego kształtowania i dojrzewania. Szkoła i środowisko są tu wtedy tylko czynnikami pomocniczymi, uzupełniającymi.

Może być jednak i tak, że w rodzinie zabraknie tej kultury osobistej. W życiu człowieka wychowanego w takiej rodzinie kultura osobista może pojawić się wtedy o wiele później jako efekt oddziaływania szkoły i środowiska. Proces nabywania i przepajania kulturą osobistą życia będzie wtedy dłuższy i trudniejszy, ale będzie możliwy. Dziś do szkół różnych typów powoli wkracza savoir vivre i etykieta. Miejmy nadzieję, że jest to zapowiedź uznania kultury osobistej jako jednego z podstawowych elementów edukacji.

Stanisław Krajski - Doktor nauk humanistycznych, filozof i historyk filozofii, wydawca, autor 33 książek i ponad 700 publikacji, w tym ponad 100 artykułów i 4 książek z dziedziny savoir vivre: Savoir vivre. Podręcznik w pilnych potrzebach (2006), Savoir vivre w Kościele. Podręcznik dla świeckich (2007), Savoir vivre jako sztuka zycia. Filozofia savoir vivre (2008), Savoir vivre – 250 problemów (2009). Od 4 lat prowadzi Akademię Dobrych Manier i Etykiety Biznesu – kursy, korepetycje, konsultacje.