Nibylandia

Tak, ja też popełniam błędy. Jak każdy. Po 10 latach pracy stwierdzam, że nie jestem w stanie nauczyć gimnazjalisty dobrego zachowania. Jeśli chce być chamski – będzie taki. Nie mam na to wpływu. Owszem, lepiej sobie radzę, wiem, co powiedzieć, szybciej wyczuwam, czego może się taki człowiek bać czy na co zareagować bardziej pozytywnie. Z pewnością łatwiej mi zapanować nad klasą niż 10 lat temu. Niemniej, tym nauczycielom, którzy stwierdzą, że radzącemu sobie nauczycielowi nie zdarzają się opisane przeze mnie przypadki, powiem: nie wierzę wam.

Mój największy błąd? Chyba taki, że byłam od początku miła, kulturalna i nie chciałam na dzieci krzyczeć. Myślałam, że dotrę do nich „po dobroci”. A w gimnazjum od razu trzeba pokazać, kto tu rządzi. Jeśli ktoś tego nie ma „w naturze”, wypracowanie nowych cech zajmie trochę czasu, zdrowia i nerwów. Trzeba być silnym, czasem ostrym, do bólu konsekwentnym, nie bać się pogróżek uczniów, nie ulegać szantażowi.

Oddziaływać „normalnie” można tylko na tę młodzież, która dysponuje sumieniem, jakimiś ambicjami, wartościami moralnymi – wtedy możemy się do czegoś odwołać. To nabywa się w domu, w swoim środowisku, szkoła może jedynie wzmacniać te pozytywne wartości i postawy. Co do pozostałych, nic nie dadzą żadne „mów cicho, bądź konsekwentna”. Trzeba się wydrzeć, zastraszyć, czasem niektórzy się boją.

Dlaczego nie prosiłam o pomoc, nie zgłaszałam problemów? Na policję przypadki przemocy szkolnej nauczyciel zgłasza w porozumieniu z dyrekcją. A dyrekcja policję zawiadamia wyjątkowo niechętnie, bo to psuje wizerunek szkoły, a poza tym... niewiele daje.

Kuratorium i inne organizacje nie wchodziły i nie wchodzą w rachubę. Mieszkałam i mieszkam w małym miasteczku. Gdyby się wydało, że „donoszę” na dyrekcję, wyleciałabym z pracy. Albo sama się z niej „wypisała” – nie wytrzymałabym atmosfery ostracyzmu. Czy ktoś wtedy zatrudniłby osobę z moją opinią?

Wiadomo, co mówią ludzie o tym nieszczęsnym nauczycielu, na którego głowę nałożono kosz od śmieci. Że widocznie nie nadawał się do tej pracy. A ja wiem, że wielu nauczycieli ma z tym problem. Wszyscy się nie nadają?

Imię, nazwisko, a także miejsca pracy bohaterki tekstu pozostają do wiadomości redakcji.