Marytown. Baza Niepokalanej

Marytown w Stanach Zjednoczonych znane jest jako „trzeci Niepokalanów”, który powstał na świecie, a jako pierwszy powstały po śmierci św. Maksymiliana.
Idea założenia Niepokalanowa rodziła się przez lata w sercach kilku braci, którzy słyszeli o o. Maksymilianie i odnowie zakonu, jaka dokonała się poprzez założone przez niego Rycerstwo Niepokalanej i Niepokalanów. Po kapitule generalnej w Rzymie w 1948 r., podczas której postanowiono przeprowadzić proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny o. Maksymiliana, o. Dominik Szymanski i o. Cyryl Kita, ówczesny prowincjał, postanowili odnowić zakon w USA, zakładając Niepokalanów. Sześciu braci oddało się całkowicie Niepokalanej, by pod Jej płaszczem żyć i pracować.

O. Cyryl znał osobiście o. Maksymiliana, gdyż razem studiowali w Rzymie. Był też pierwszym Amerykaninem, który włączył się do Rycerstwa Niepokalanej. Braciom, którzy chcieli żyć w Niepokalanowie, udostępnił nieużywany w tym okresie klasztor w Crystal Lake, w stanie Illinois, mianując przełożonym o. Dominika. Szybko zaczęli napływać kandydaci i dom wypełnił się nowymi powołaniami.

Za oficjalną datę założenia Niepokalanowa amerykańskiego uważa się 15 września 1948 r., gdyż w tym dniu klasztor został oficjalnie otwarty.

Niemalże od razu zakupiono maszyny drukarskie, zaczęto prowadzić rekolekcje maryjne, organizowano procesje eucharystyczne i odwiedzano rodziny. Taka działalność nie spodobała się ordynariuszowi diecezji, w której powstał Niepokalanów, i zażądał on usunięcia o. Dominika z urzędu przełożonego. Na to jednak nie zgodził się prowincjał o. Cyryl, który postanowił przenieść Niepokalanów w inne miejsce. Po latach okazało się, że ta początkowa trudność i zmiana miejsca była opatrznościowa.
Postanowiono, że nowy Niepokalanów powstanie w miejscowości Kenosha, stan Wisconsin, pomiędzy wielkimi metropoliami: Chicago i Milwaukee. Zakupiono więc gospodarstwo rolne na rozwój i ewentualną rozbudowę Niepokalanowa. Po spisaniu umowy wstępnej okazało się, że bracia nie byli w stanie zapłacić za posiadłość. Po modlitwie znalazł się sponsor, który pokrył koszty. Do końca swojego życia pozostał anonimowym darczyńcą. I tak od 8 listopada 1949 r. Niepokalanów amerykański miał swoją nową siedzibę.

W maju 1950 r. wydano pierwszy numer „Rycerza Niepokalanej” w języku angielskim – „The Immaculate” – w nakładzie 10 tys. egzemplarzy. W słowie wstępnym bracia przypominali:

Celem czasopisma i całej działalności Marytown jest triumf Królestwa Chrystusowego za pośrednictwem Maryi.

Obecnie „The Immaculate” ukazuje się tylko w wersji elektronicznej.

Oprócz gazety bracia wydawali ulotki i książki, prowadzili rekolekcje maryjne, odwiedzali parafie i domy, niosąc Ewangelię w duchu maryjnym. Taka działalność szybko przyniosła rezultaty. Z roku na rok wzrastała liczba osób oddanych Niepokalanej. Również okoliczni biskupi wspierali działalność Niepokalanowa.

Bracia, widząc wzrastające potrzeby ewangelizacyjne, postanowili wprowadzić w swojej kaplicy całodzienną adorację Najświętszego Sakramentu dla uproszenia łask dla siebie i całego świata. Propagowali też całodzienną adorację w różnych parafiach USA. Dziś można śmiało powiedzieć, że to dzięki ich przykładowi i zaangażowaniu w tak wielu parafiach adoruje się Pana Jezusa ukrytego pod postacią chleba. To oni jako pierwsi włączyli do adoracji ludzi świeckich, angażując ich aktywnie
w życie parafii.

Zwracali też uwagę na potrzebę ewangelizowania emigrantów, posługując się ich rodzimym językiem. Obok Niepokalanowa amerykańskiego utworzyli duszpasterstwo hiszpańskojęzyczne. Do dziś działa w Marytown centrum MI dla mówiących po hiszpańsku.
Marytown, mimo ciągłych trudności finansowych, prężnie i szybko się rozwijało. Zawsze bowiem znajdował się ktoś, kto pokrył niezbędne rachunki. Udało się nawet rozbudować dom i powiększyć kaplicę.

W trosce o młodzież, dzieci i rodziny Ośrodek MI organizował rycerskie rekolekcje. A ponieważ często brakowało już miejsc dla chętnych oraz z powodu wielkości kraju, rekolekcje MI były prowadzone także poza Niepokalanowem. Bracia z Marytown byli pionierami w tworzeniu młodzieżowego ruchu Rycerstwa Niepokalanej, jak i Rycerstwa dla rodzin. Do dziś apostolstwo w duchu MI wśród rodzin i młodzieży jest bardzo żywe i należy do jednego z najlepiej zorganizowanych w świecie.
Młodzi rycerze w USA zapoczątkowali akcję „Youth 2000”. Działalność jest prosta. Kilku młodych ludzi przez miesiąc przygotowuje się poprzez modlitwę i wykłady do apostolstwa, aby później wraz z jednym z braci wyruszyć w podróż po kraju, trwającą nawet kilka miesięcy. Odwiedzają parafie, szkoły, są tam, gdzie ich przyjmą, by trwać na modlitwie w namiocie adoracji i prowadzić szereg spotkań duszpasterskich.

Również rycerska młodzież zainicjowała w USA walkę z nieczystością. To rycerze Niepokalanej promują i zachęcają, by młodzi ludzie podjęli przyrzeczenie czystości przedmałżeńskiej. Ta idea w różnych formach została zaszczepiona w wielu krajach, również w Polsce.
Na uwagę zasługuje również promowanie rodziny i praca dla rodzin. Od wielu lat przedstawiciele Rycerstwa Niepokalanej pracują w amerykańskim Episkopacie na rzecz promocji i obrony rodziny. Rycerze Niepokalanej zachęcają małżeństwa, aby odnawiały swoją przysięgę małżeńską i wspólnie modliły się, zarówno za swoje dzieci, jak i za siebie nawzajem.

Dziś już chyba nikt nie pamięta o tym, że jeden z pierwszych „Marszów dla Życia” zorganizowali bracia z Marytown z pomocą świeckich rycerzy Niepokalanej.
W 1978 r. klasztor okazał się zbyt mały i bracia zaczęli rozglądać się za nową siedzibą. W sąsiedztwie siostry benedyktynki sprzedawały swój klasztor. Bracia od razu zdecydowali się na jego zakup. Postanowili też kontynuować misję, którą od wielu lat prowadziły siostry. Od 1926 r. po Kongresie Eucharystycznym adorowały Najświętszy Sakrament w specjalnej kaplicy. Do dziś Marytown słynie z kaplicy wieczystej adoracji. Z biegiem czasu bracia upiększyli kaplicę elementami franciszkańskimi.

Trzeba wspomnieć o wielu cudownych wydarzeniach. W 1981 r. bracia chcieli wyremontować dom i kaplicę, ale jak zwykle nie mieli żadnych funduszy. Postanowili zaufać Niepokalanej i zamówili ekipę remontową. Po wykonaniu prac należało zapłacić, ale kasa klasztorna była pusta. Została tylko ufność w Bożą Opatrzność. Jednej z rycerek zmarł brat. Mieszkała ona w sąsiedztwie Marytown. Po pogrzebie, przeglądając jego rzeczy, znalazła dwa worki z pieniędzmi, a ponieważ musiała jak najszybciej odlecieć do domu, więc znalezione pieniądze przekazała braciom. Jak się okazało – pieniędzy było wystarczająco, by pokryć dług za remont. Podobnych przypadków było dużo więcej. Jest to też znak szczególnej opieki Niepokalanej, do której należy klasztor i prowadzone w nim dzieła.
W Marytown znajduje się również dom rekolekcyjny, otoczony przepięknym ogrodem, gdzie można odpocząć i pomodlić się przy różnych grotach, m.in. św. Maksymiliana i Najświętszego Serca Jezusowego.

Pielgrzymi zwiedzający konwent, często zatrzymują się, by rozważyć stacje Drogi Krzyżowej, rozsiane wokół ogrodu.
W Marytown panuje prawdziwie rodzinna atmosfera.

Z klasztorem tym związane są też początki Rycerstwa Niepokalanej u Stóp Krzyża. Powstało ono 31 maja 1983 r. w święto Nawiedzenia NMP. Grupa szesnastu starszych i chorych braci, nie mogąc aktywnie pracować na rzecz MI, postanowiła oddać Niepokalanej swe cierpienia i modlitwy. Za pierwszego rycerza Niepokalanej u Stóp Krzyża uważa się o. Szymona Kaczmarka, franciszkanina, który złożony chorobą nowotworową obiecał ofiarować swe modlitwy, cierpienia i śmierć dla rozwoju Rycerstwa. Zmarł on w opinii świętości 10 lutego 1983 r. Bardzo szybko idea Rycerstwa u Stóp Krzyża została przeniesiona na cały świat, w tym także i do Polski.
Dziś Marytown jest centrum narodowym MI dla Stanów Zjednoczonych i Kanady. Organizowane są tu dni skupienia i rekolekcje adresowane dla różnych grup wiekowych. Trwa też nieprzerwanie wieczysta adoracja. Poprzez stronę internetową prowadzona jest formacja młodzieży, dzieci i młodych małżeństw. Jest to nowa inicjatywa, którą Stowarzyszenie Rycerstwa Niepokalanej chce rozwijać jako współczesną formę ewangelizacji maryjnej.
W Marytown można oddychać duchem całkowitego oddania się Niepokalanej.