Zaglądam na portal Śląskiego Urzędu Marszałkowskiego po raz drugi – i znów oniemiałem. Pielęgniarki i położne też zostaną „zgenderyzowane”. Od tego roku uczyć się mają różnic między „płcią biologiczną” a „płcią społeczną” (!) i o problemach związanych z tożsamością płciową.
„W krótkim czasie zręczna i bystra kampania medialna może przemienić wspólnotę gejowską w matkę chrzestną cywilizacji zachodniej” – napisał swego czasu aktywista homoseksualny. A potem dodał, że aby się tak stało, trzeba dać dzieciom w szkole „odpowiednie” podręczniki.
Nasze życie, jak uczy Kościół, „zmienia się, ale się nie kończy”. Nasze opowiedzenie się za cywilizacją życia lub śmierci odnosi się nie tylko do doczesności, ale i do życia w wieczności. Jak stać na straży cywilizacji życia? Jak wychowywać do cywilizacji życia?
Antykoncepcja o wysokiej skuteczności umożliwiła oddzielenie współżycia od płodności. Przyniosło to zmiany w obyczajowości, przesuwając punkt ciężkości na czerpanie przyjemności ze współżycia, a tym samym doprowadzając do sytuacji, w której coraz częściej ma ono miejsce poza małżeństwem. Co więcej, jest to coraz bardziej społecznie akceptowane
Bycie kreatywnym to droga do sukcesu zawodowego i społecznego. Jednakże gdzie jest miejsce twórczości w wychowaniu młodych ludzi? Wydaje się, że procesy edukacji i wychowania zmierzają w kierunku antytwórczym, stawiając na wyniki zdawanych testów, trafianie w „klucz” czy realizowanie odtwórczych zadań
Człowiek, który uczestniczy w procesie edukacji jako dawca, nigdy nie będzie dawcą samych tylko informacji. Niezależnie od własnej woli, jest także dawcą wartości i od niego zależy, jakie to będą wartości.
Dorośli oczekują, że po odbyciu cyklu zajęć w szkole dla rodziców zostaną wyposażeni w sposoby, narzędzia, metody, które pozwolą im zmienić niesfornego łobuziaka w potulnego baranka. Przychodzą, aby zmienić dziecko, a w trakcie warsztatów „odkrywają”, że tak naprawdę muszą zmienić siebie.
Jak ją budować, by nie więziła lecz uwalniała ku dojrzałości?
Szczególną rolę w kształtowaniu samooceny mają osoby znaczące, a także środowisko, w którym dziecko funkcjonuje. Bardzo duże znaczenie odgrywa to, jak opiekunowie odnoszą się do dzieci i je oceniają. Zazwyczaj od opiekunów dziecko dowiaduje się, jakie jest, od nich też w dużym stopniu zależy, czy będzie czuło się akceptowane, czy odrzucone.
Dzieci przebywające w rodzinnych domach dziecka stosownie do swoich możliwości pomagają przy wykonywaniu obowiązków domowych, uczą się samodzielności, współdecydują razem z opiekunami o sprawach ważnych i ich dotyczących. Rodzinne domy dziecka starają się stworzyć warunki wychowawcze najbardziej zbliżone do środowiska, jakim jest rodzina.