Edukacja seksualna drogą do zniszczenia rodziny i chrześcijaństwa

„Bycie lesbijką jest dla niektórych ludzi niezwyczajne, ale to jest zupełnie normalne. Tak jak można mieć ochotę na czekoladę, tak samo kobiety i mężczyźni mogą mieć ochotę na seks”.

„Orgazm można odczuwać jako eksplozję we własnym ciele. Te piękne odczucia można również doznawać, kiedy się samemu głaska po łechtaczce, piersiach, penisie lub jądrach”.

„Poprzez petting można też doprowadzić siebie nawzajem do orgazmu, bez stosunku płciowego, a mieć przy tym wiele przyjemności”. „Okolice pochwy nazywamy miejscem wstydliwym. Ta nazwa jest jednak nienajlepsza, bo kobiety i dziewczynki, nie muszą się tego miejsca wcale wstydzić”.

„Samozaspokojenie….. oznacza badanie własnego ciała, głaskanie się po piersiach, łechtaczce, penisie, po dużych i małych wargach sromowych i też w innych miejscach. I nie jest to niezdrowe, ani szkodliwe, to wszystko jest całkowicie ok.”.

Tego typu edukacja opiera się na Międzynarodowych Standardach Wychowania Seksualnego w Europie (Internationalen Standards für Sexualerziehung in Europa), http://www.bzga.de/infomaterialien/einzelpublikationen/who-regional-office-for-europe-and-bzga-standards-for-sexuality-education-in-europe/.

Działalność WHO – jak całej pedagogiki seksualnej – opiera się na założeniu antropologicznym, że człowiek od momentu narodzin posiada potrzebę aktywności seksualnej i ma do niej „prawo”. Dorośli powinni te potrzeby od początku stymulować i omawiać szczegółowo z dzieckiem w każdym wieku. Powinni też stwarzać dziecku możliwość ich doświadczania. Oto proponowane tematy kształcenia seksualnego dla danego wieku:

Wiek   Tematyka

0-4       Co daje przyjemność? Moje ciało należy do mnie.

4-6       Masturbacja we wczesnym dzieciństwie. Relacje jednopłciowe. Różne koncepcje rodziny. Rozmowa na tematy seksualne.

6 -9      Menstruacja, autostymulacja, ejakulacja, stosunek, antykoncepcja. Seks w mediach.        Choroby weneryczne. Nadużycia. Prawa seksualne.

9-12     Antykoncepcja. Skuteczne użycie prezerwatyw. Różnica między orientacją genderową a płcią biologiczną. Masturbacja,orgazm.Wykorzystanie nowoczesnych mediów. Akceptacja różnych form seksualności.Choroby weneryczne, HIV. Pozytywny wpływ seksu na zdrowie.Prawa seksualne.

12-15   Pierwsze doświadczenia seksualne, przyjemność, masturbacja, orgazm, konsekwencje macierzyństwa i ojcostwa, ciąża (także w relacjach jednopłciowych), usługi antykoncepcyjne, prawo do aborcji.

Dokument zawiera w aneksie obszerną listę organizacji, centrów, fundacji, organizacji młodzieżowych, które prowadzą w Europie i w USA „kształcenie seksualne” dzieci i młodzieży.

Który dyrektor szkoły, który nauczyciel, ojciec, matka potrafią przeciwstawić się tej międzynarodowej presji pozornego autorytetu? Jeśli Światowa Organizacja Zdrowia jest odpowiedzialna za stan zdrowia na świecie, wspólnie z niemiecką Federalną Centralą Uświadamiania Zdrowotnego (BZgA) formułuje standardy jakości zdrowia seksualnego, to zapewne musi to służyć dobru ludności na świecie?

Osiem metod manipulacji ułatwiających seksualizowanie dzieci i młodzieży

1. Seksedukatorzy występują w roli „ekspertów naukowych”.
2. Seksedukatorzy występują w roli pełnych zrozumienia przyjaciół i adwokatów przeciwko surowym rodzicom.
3. Język i grafika w żargonie młodzieżowym.
4. Przedstawianie permisywnej seksualizacji jako „Mainstream-u”(wszyscy tak robią).
5. Wytwarzanie presji na dostosowanie się.
6. Brak wzmianek o małżeństwie i rodzinie. Podawanie nowych definicji rodziny i małżeństwa (patchwork, wychowujący samotnie, związki jednopłciowe).
7. Przełamywanie poczucia wstydliwości, np.:–  zabawa plastikowym penisem i kobiecą pochwą uszytą z pluszowego materiału – już w przedszkolu –  szczegółowe przedstawianie aktywności seksualnych w formie słownej, z obrazkami i na filmach, –wymuszona werbalizacja aktywności seksualnej na terenie klasy, np. wykonywanie ruchów stymulujących akty seksualne, ćwiczeń i zabaw w przejmowanie ról (np. geja i lesbijki).
8. Peer-education/równieśnicy lub kilka lat starsi koledzy jako edukatorzy seksualni, występujący jako „wykształceni doradcy” w sprawach seksu i miłości^[4].

„Prewencja” nadużyć seksualnych

W ostatnich latach na terenie Niemiec rozprzestrzeniły się na masową skalę seksualne nadużycia wobec dzieci i młodzieży. Nie jest to zadziwiające w kulturze, w której popęd seksualny jest ciągle pobudzany, a pornografia stała się miliardowym biznesem. Od lat 90. XX w. co roku w Niemczech ujawnia się od 12 000 do 15 000 przypadków nadużyć seksualnych. Nieoficjalne szacunki mówią o liczbach 10-krotnie do 15-krotnie większych.

Ostatnio problemem stały się seksualne nadużycia nie tylko między dorosłymi i dorosłych na dzieciach, lecz również pomiędzy samymi dziećmi i młodzieżą. Anita Heiliger, badająca nadużycia seksualne w Niemieckim Instytucie Młodzieżowym (Deutschen Jugendinstitut), wykazuje, że młodociani (w wieku od 14. do 16. roku życia) stanowią najwyższą grupę ryzyka w popełnianiu nadużyć seksualnych na dzieciach!... W tej grupie wiekowej na przestrzeni 15 lat liczba osób dopuszczających się przestępstw seksualnych wzrosła więcej niż o 50%^[5].