Obrona Aidos. Rozważania o wstydliwym wstydzie.

Anty-Aidos byłaby absolutnym bezwstydem, zniszczeniem wartości wstydu oraz jego wymazaniem z naszego wnętrza, z naszej natury. Pseudo-Aidos jest właśnie brakiem wstydu tego co dobre i co powinno pozostać w ukryciu, a wstydem zaś tego co złe i co powinno być uzewnętrznione i przemienione w dobro. Dlaczego pseudo-Aidos (wstydliwy wstyd) jest tak wpływowa, dlaczego jest potężniejsza od Aidos (wstyd pożądany) i anty-Aidos (bezwstyd) razem wziętych? Odpowiedź wydaje się banalna – jest wygodna, łatwiejsza. Żyjemy przecież w czasach, w których nie tylko trudu się nie podejmuje, ale się go nie rozumie – a przez to – odrzuca.

Dlaczego wstyd jest wartością, dlaczego warto bronić Aidos? Bo jest ostatnią instancją stojącą na straży właściwych, przyzwoitych zachowań. Mężczyźnie bardzo zakochanemu łatwo jest nie zdradzać, gdyż nie widzi świata poza swą ukochaną. Mężczyzna będący w długotrwałym, dobrym związku małżeńskim, zwróci zapewne uwagę na urok innej kobiety, jednak mając silne poczucie bycia związanym z wybraną przez siebie kobietą, będąc wiernym i kochając, nie zdradzi. Natomiast mężczyzna będący w związku nietrwałym, pełnym napięć, frustracji, goryczy, w związku niepewnej przyszłości, nawet w chwili największego zapomnienia jeśli tylko nie zdradzi, to ze względu na wstyd. Wstyd jest bowiem ostatnią instancją ochronną kiedy to już brakuje dobrej woli. To wstyd gwarantuje zachowanie resztek przyzwoitości.

Co odpowiadam tej cynicznej pseudo-Aidos, która uwodzi, zaślepia i niszczy nas wszystkich produkując zaślinionych gwałcicieli? Co odpowiadam na owo fatalne „nie wstydź się”? Przychylam się do wojtyłowego apelu iż potrzeba dzisiaj wychowania wstydu, a w szczególności wychowania wstydu seksualnego! To wychowanie jest prawdziwym wstępem do wychowania miłości, wielkiej, pełnowartościowej miłości! Apel ten tym pilniejszy, gdyż żyjemy w czasach, kiedy zupełnie na serio trzeba wychowywać synów, mówiąc im – „nie bądź bezwstydnym, złym człowiekiem, nie podglądaj, nie obmacuj, nie rozbieraj koleżanek, nie bądź zaślinionym gwałcicielem!” …inaczej, do końca zmagał się będę z tym, co ani nie wychowuje, ani nie zapobiega złu, ze wstydliwym popędem do walenia w mordę…

***

Jakub Lubelski (ur. 1984) – absolwent Wyższej Szkoły Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera w Krakowie, student amerykanistyki UJ. Redaktor „PRESSJI”, członek „Klubu Jagiellońskiego” oraz uczestnik seminarium „Teologii Politycznej” i Ośrodka Badań nad Tradycją Antyczną Uniwersytetu Warszawskiego .