NaProTECHNOLOGY

Pytania o granice interwencji medycznej

Nawet taka interwencja medyczna, która jest popierana przez autorytety moralne nie bywa do przyjęcia dla wszystkich małżeństw ze względu na ograniczoną skuteczność a z drugiej strony konieczność poświęcenia czasu, energii i pieniędzy na badania oraz zabiegi lub odczuwane efekty niepożądane. Jak długo szukać pomocy u lekarzy, jakim kosztem?

Pobieranie nasienia do badania

Jednym z dylematów, o którym warto wspomnieć – choć może nie jest postrzegany jako najważniejszy, ale z tym problemem stykają się wszystkie małżeństwa mające trudność z poczęciem dziecka – jest analiza laboratoryjna nasienia. Wiele przeszkód musi pokonać małżeństwo, które chce wykonać badanie w sposób nie budzący wątpliwości etycznych, gdzie nasienia do badania nie pobiera się wykonując masturbację, lecz w trakcie normalnego małżeńskiego aktu seksualnego. Jedynie taki sposób badania nasienia jest akceptowany w NAProTECHNOLOGY.

Stosowanie środków antykoncepcyjnych w celach leczniczych

Stosowanie środków antykoncepcyjnych zawsze jest kontrowersyjne, także w celach leczniczych. Jak każda interwencja medyczna – jak napisałem powyżej – także te środki farmaceutyczne mają ograniczoną skuteczność. Ich stosowanie wiąże się z ryzykiem działań niepożądanych łącznie z możliwością spowodowania trwałego kalectwa lub śmierci, o czym informowane są kobiety w ulotce przylekowej załączonej do każdego opakowania. Lekarze, którzy przepisują środki antykoncepcyjne (także w tzw. celach leczniczych) również powinni być poinformowani o tych działaniach niepożądanych i przekazywać za każdym tę informację pacjentce, aby dać jej możliwość świadomego wyboru metody leczenia. Równocześnie lekarz powinien zminimalizować ryzyko wystąpienia tych działań niepożądanych – więc zlecić i wykonać szereg badań, które są w stanie wykryć istnienie przeciwwskazań lub potencjalnego zagrożenia wystąpieniem działań niepożądanych.

Ponieważ małżeństwo, które współżyje, zawsze powinno liczyć się z możliwością poczęcia – niezależnie od stosowanej metody regulacji poczęć – te działania niepożądane środków antykoncepcyjnych w dużej części mogą dotyczyć zarodka – poczętego człowieka. Jest potwierdzone działanie zapobiegające zagnieżdżeniu zarodka w macicy w przypadku środków hormonalnych i wkładek wewnątrzmacicznych.

Powyższe fakty są powodem, że lekarze dążący do bycia w zgodzie z nauczaniem Kościoła podejmują trudne decyzje dotyczące przepisania lub nieprzepisania środków antykoncepcyjnych. Choć w Encyklice Pawła VI Humanae Vitae jest uznane za moralnie uzasadnione stosowanie środków antykoncepcyjnych w celu leczenia chorób, dla lekarza, który zdaje sobie sprawę z ich działania, sytuacja nie jest wcale prosta.

Choć powszechna jest praktyka stosowania pigułek antykoncepcyjnych do leczenia torbieli (cyst) jajników, nie ma jednoznacznych naukowych dowodów w medycynie potwierdzających zasadność takiego postępowania.

W świecie mentalności antykoncepcyjnej, w którym stan płodności jest stanem niepożądanym, uboczne działanie polegające na prawie całkowitym wyeliminowaniu płodności w trakcie stosowania pigułek wykorzystywanych w leczeniu np. trądziku, nie jest traktowane jako zły ich skutek, ale raczej jako korzystny.

W sytuacji nadmiernego rozszerzania wskazań do stosowania pigułek antykoncepcyjnych w „celach leczniczych”, można dojść do wniosku, że prawie każda kobieta znalazłaby u siebie takie „wskazanie” (np. śledząc artykuły w popularnych czasopismach dla kobiet – często powstające przy współudziale koncernów farmaceutycznych). Te „wskazania” w większości nie są zarejestrowanymi wskazaniami – producent w dokumentach dopuszczających środki antykoncepcyjne do użytku w większości nie uzyskał zgody na umieszczenie wskazań z zakresu profilaktyki czy leczenia np. torbieli jajników, endometriozy lub nieprawidłowych krwawień czy bolesnych miesiączek. Jedynym zarejestrowanym wskazaniem większości pigułek antykoncepcyjnych jest tylko antykoncepcja. Takie wskazanie w istocie każe traktować je nie jako leki, tylko środki chemiczne uszkadzające prawidłowe funkcjonowanie organizmu kobiety.

Tak traktuje środki antykoncepcyjne NaProTECHNOLOGY, choć – jak zaznaczyłem powyżej – tak radykalnego podejścia nie ma encyklice Humanae Vitae. Lekarze NaProTECHNOLOGY zobowiązują się nie polecać żadnych form antykoncepcji swoim pacjentom, ponieważ uważają, że są realne możliwości leczenia problemów ginekologicznych całkowicie bez stosowania pigułek antykoncepcyjnych, a tendencja do rozszerzania „wskazań leczniczych” rozmywa granicę między moralnie uzasadnionym i nie uzasadnionym ich stosowaniem. Widzę z mojej praktyki, że jest jednak także wiele kobiet, które bez argumentacji przedstawionej powyżej, same – z pragnienia bycia w zgodzie z naturą – poszukują dla siebie leczenia bez antykoncepcji.