Nuda czy pasja?

Uczestniczyłam kiedyś w wykładzie pewnego profesora pt. „Chrząszcze w plejstocenie”. Plejstocen to pierwsza epoka czwartorzędu, trwająca około 2,6 miliona lat. Pomyślałam sobie wtedy, że ktoś, kto zajmuje się chrząszczami sprzed milionów lat, z pewnością musi mieć pasję. Tymczasem dziś tak często słyszymy: nudzi mi się, nic mi się nie chce, nie mam na nic ochoty, wszystko jest bez sensu...

Nudzi mi się...

Czym jest nuda? To pustka duszy. Znudzony człowiek nie zapyta o rzeczy istotne i ważne. Żyje jakby na powierzchni. Nie doświadcza sensu życia, wartości tego, kim jest i kim ma się stawać. Nuda jest doświadczeniem bylejakości i niepotrzebności. Znudzony ucieka przed sobą, przed wysiłkiem zmiany na lepsze, potrzebne i wartościowe. Umysł przyćmiony nudą nie pyta, nie szuka, nie chce wiedzieć. Przyjmuje to, co gotowe i przemielone przez media. Nuda niszczy chęć do życia i wrażliwość na innych. Dlatego nuda jest niebezpiecznym stanem, który prowadzi do powolnej duchowej agonii. Nie wolno lekceważyć doświadczenia nudy, trzeba natomiast szukać tego, co nudzie zaradzi. To coś – to pasja.

Z pasją – czyli jak?

Pasja to miłość do robienia czegoś, zajmowania się czymś, co nie służy zarabianiu pieniędzy ani żadnemu innemu konkretnemu celowi z wyjątkiem jednego – zaspokojenia potrzeby robienia tego czegoś. Pasja bywa podstępna i bezkompromisowa, bo niejednokrotnie wymaga wielkich poświęceń. Nie musi jednak przeszkadzać w normalnym życiu. Można mieć wielką pasję, np. fotografowanie żab, zbieranie maskotek z Kubusiem Puchatkiem albo pisanie opowiadań o piratach. Można też mieć pasję całkiem małą i skromną, np.: oglądanie „Gwiezdnych Wojen” albo gra w ping-ponga. Niezależnie od tego, czy przesłania cały świat, czy też wypełnia tylko jego fragment, pasja jest ważna, bo daje poczucie spełnienia i radość.

Mieć obsesję

Żeby odnaleźć swoją pasję trzeba po prostu próbować. Robić nowe rzeczy. W praktyce wygląda to tak, że wyłączasz telewizor czy komputer, przestajesz tracić czas i próbujesz czegoś, czego jeszcze nie robiłeś. Żeby znaleźć pasję, trzeba się interesować światem. Trzeba mieć obsesję poznawania i odkrywania. Pasja zakłada aktywność. Nie uznaje „braku pieniędzy”, „braku czasu” i wymówek. Prawdziwa pasją ma taką siłę, że zrobisz wszystko, by ją realizować. Dlatego zastanów się, co kochasz robić? Co daje ci energię? W jakim środowisku lubisz przebywać? Jakich ludzi lubisz? Odpowiedzi na te pytania to wskazówki, które pomogą ci odkryć pasję. Także zainteresowania i talenty pozwolą ci określić, co jest twoim wyjątkowym darem.

To jest „TO”

Pasja wyzwala ze schematów. To dzięki niej rodzą się różne wzniosłe idee. Daje siłę i chęć do życia. Jeśli lubisz to, co robisz, działasz sprawniej i chętniej. Chcesz się rozwijać. Swoich zainteresowań nie odkryjesz na Facebook'u czy w grze komputerowej. Dlatego nie czekaj, aż nagle coś w ciebie strzeli, jak piorun i od razu będziesz wiedział, że to jest „TO”. Pomyśl, jakie programy oglądasz, co czytasz, o czym rozmawiasz ze znajomymi... Pamiętaj, że zmarnowany lub źle wykorzystywany czas oddala cię od znalezienia tego, co może stać się twoją pasją. Przede wszystkim jednak przestań narzekać, że inni mają fajnie, a ty nie. I nie zniechęcaj się.