Nie zostawiajcie nas samych!

KS. INF. IRENEUSZ SKUBIŚ: – Cieszymy się, że Ksiądz Arcybiskup odwiedza redakcję „Niedzieli” w Częstochowie.

ABP LOUIS SAKO: – Ja też bardzo się cieszę, ponieważ kiedyś sam pracowałem jako dziennikarz w naszym chrześcijańskim piśmie.

– Jesteśmy świadkami wielu tragedii, które stały się udziałem narodu irackiego. Jaki jest cel wizyty Księdza Arcybiskupa w Polsce? Jakie jest jej przesłanie?

– Podczas II wojny światowej wielu Polaków zginęło w Iraku i nawet są pochowani niedaleko miejscowości, w której mieszkam. 60 lat później polscy żołnierze przyjechali do nas razem z Amerykanami. Myślę, że tu jest miejsce na pewną refleksję nad odpowiedzialnością, bo razem z Amerykanami przyczynili się do tego, co stało się w Iraku.

Do 2003 r., czyli do przybycia Amerykanów, było u nas przeszło milion chrześcijan, a obecnie jest od 200 do 500 tys. Pozostali opuścili kraj. My pragniemy pozostać w Iraku, chcemy robić wszystko, żeby być też przykładem dla skłóconych muzułmanów.

– W jaki sposób my, polscy katolicy, możemy pomóc chrześcijanom w Iraku?

– Kościół w Polsce, jak tego doświadczyłem, jest bardzo silny i myślę, że może nam pomóc przez modlitwę, a także przez to, że łączy się z nami, że z nami jest. Ma też pewien moralny obowiązek pomagania Kościołowi, który jest prześladowany, jak reprezentowany przeze mnie Kościół iracki.

W sposób szczególny uważam Kościół polski za Kościół siostrzany. Przyjechałem tutaj prosić o łączenie się z nami w modlitwie i o popieranie nas w sposób duchowy, żeby Kościół w Polsce, który jest większością, pomagał temu, który jest mniejszością w Iraku. Kościół w Polsce jest inny niż Kościoł w krajach zachodnich. Tutaj prawie wszyscy są katolikami. Dlatego tym bardziej możecie nam pomagać.

Bardzo prosimy, żeby chrześcijanie w Polsce łączyli się z nami, i to nie tylko z chrześcijanami, którzy pozostają w Iraku, którzy oddają swoje życie za wiarę, ale i z tymi, którzy muszą z konieczności opuścić kraj. Solidarność jest bardzo ważna, również ta przekazywana przez media. Chodzi o uwrażliwienie ludzi na całym świecie. Trzeba wciąż mówić o prześladowaniu chrześcijan. W Iraku od 2003 r. oddało swoje życie za wiarę ok. 900 chrześcijan, zostały zaatakowane 52 kościoły. Trzeba stale być z nami, z chrześcijanami, towarzyszyć nam

– Czy w Waszych warunkach możliwy jest dialog z muzułmanami?

– Jeżeli chodzi o islam, to jesteśmy na siebie skazani, musimy żyć razem na co dzień. Ale wśród muzułmanów też mamy przyjaciół i staramy się, żeby w życiu codziennym być pomocą dla siebie. Są muzułmanie, z którymi można pięknie współpracować. Ale jest też islam polityczny i ten jest groźny, bo tłumaczy prawo jeszcze według reguł z VII wieku i powołuje się na wersety Koranu, które są interpretowane przeciw chrześcijanom.

– Życie chrześcijan jest więc bardzo trudne. Jesteście skazani na świadectwo, na martyrium. Czy jest jakieś wyjście?

– Muzułmanie muszą przede wszystkim zaprzestać prześladowania chrześcijan. Powinni zrozumieć, że w Koranie są wersety, które są przychylne chrześcijanom. Nie powinni wracać do czasów Mahometa, tylko w kontekście historycznym popatrzeć na nasze relacje i starać się razem współpracować. Jeżeli chodzi o przywódców muzułmańskich, to bardzo ważne jest, żeby potępili ataki na chrześcijan. Powinni też zmienić programy w szkole. Trzeba wychowywać młode pokolenie, uczyć szacunku, żeby młodzi mieli w stosunku do innych ludzkie nastawienie. Trzeba też rozmawiać z politykami, żeby przedstawiciele muzułmańscy starali się w sposób pozytywny ukazywać wartości innych religii.

Wspólnota międzynarodowa czy inne wspólnoty powinny wystąpić z apelem, żeby muzułmanie zachowywali i respektowali prawa ludzkie. Prawo nie powinno być stanowione według kryteriów religijnych, ale kulturowych: tzn., że jego podstawę powinien stanowić fakt, iż jesteśmy obywatelami danego narodu. Chrześcijanie i muzułmanie powinni mieć, według konstytucji, te same prawa. Tylko w ten sposób możemy żyć w pokoju.

Chcę bardzo mocno podkreślić, że chrześcijanie są prześladowani nie tylko w Iraku, ale też w wielu innych krajach.