Refleksje nad stworzeniem

Źródło zawsze znajduje się na górze
Zaduma to kontemplacja, próba nawiązania kontaktu z Bogiem. Człowiek, wsłuchując się w szept natury, stara się usłyszeć słowo Stwórcy. To ciekawe i niezmiernie pouczające podejście do rzeczywistości. Taką postawę ukazuje Hermann Hesse poprzez głównego bohatera opowiadania Siddhartha. Zwykł on siadać nad rzeką i wsłuchując się w jej plusk, starał się zrozumieć, co rzeka chce mu powiedzieć. Pewnego razu woda powiedziała mu: rzeka zawsze płynie w dół. Te słowa zawierały istotę prawdy rządzącej jego życiem i bardzo go ucieszyły. Podobnej zadumie poddał się Jan Paweł II i powtarzał słowa bohatera opowiadania Hessego: rzeka zawsze płynie w dół. Jednak papież, kontemplując naturę, siedział dłużej i czekał bardziej wytrwale, a rzeka zdradziła mu dalszą część swojej tajemnicy: źródło zawsze znajduje się w górze. Konkluduje więc autor Tryptyku rzymskiego: jeżeli chcemy dojść do źródła, czerpać z jego czystości i mocy, musimy iść pod górę. Należy podjąć drogę trudu, aby iść za głosem Stwórcy. Warto zasłuchać się w szept wszechistnienia, przez które od wieków On przemawia.

Najpełniej się w to słowo wsłuchuje Jezus Chrystus. On bez trudności rozpoznaje mowę ziaren gorczycy, winogron i kamieni. My częściej słyszymy siebie i poza własnymi potrzebami niewiele do nas dociera.